Etykiety

1.22.2012

"Dlaczego mrówkojady boją się mrówek?" Francessa Gould, David Haviland

Czy zastanawialiście się może kiedyś w jaki sposób ptaki decydują o tym, które pisklęta karmić? A może głowiliście się nad tym, czy zwierzęta popełniają samobójstwo i uprawiają prostytucję? To właśnie dzięki takim pytaniom powstała ta książka. Francessa Gould jest wykładowcą anatomii oraz fizjologii na Uniwersytecie w Bristolu. Przez całe swoje akademickie życie stykała się z dociekliwością studentów, aż pewnego dnia postanowiła rozwiązać sprawę raz na zawsze – napisała „Dlaczego mrówkojady boją się mrówek?”

Książka to przezabawny i zaskakujący zbiór odpowiedzi (wyczerpujących i dziwacznych) na najbardziej nurtujące pytania. Dzięki niemu poznać można skomplikowane życie zwierząt, które rządzi się własnymi prawami. Napisana jest językiem przyjemnym, popularnonaukowym, ale zrozumiałym nawet dla laików. Ubarwieniem całości są urocze rysunki, ilustrujące w znakomity sposób wybrane zagadnienie.

Rozdziały są krótkie, aczkolwiek w zupełności zaspakajają głód wiedzy czytelnika. Ciekawym tekstem jest chociażby ten o depresji zwierząt. Okazuje się bowiem, że one również, jak człowiek, mają skłonności do melancholii, ataków depresji, a nawet przewlekłego stresu. Wśród ptaków, dość częstym przypadkiem są samobójstwa papug, (tych żyjących w niewoli) które najbardziej z tej gromady, narażone są na depresję. Wynika to być może z tego, że większość, jak i nie całe, życie spędzają w klatach. W zdumienie wprawia także fakt, że weterynarze przepisują antydepresanty psom! Badania wykazały, że człowiek i ich czworonożni przyjaciele to schorzenie przechodzą niemal identycznie.

O dowcipnym charakterze książki świadczy między innymi tekst o... świniach, zatytułowany „Dlaczego świnie są brudne”?

„Skończmy wreszcie z oczernianiem trzody chlewne i określaniem mianem świni kogoś brudnego, chciwego, głupiego, leniwego, upartego, spoconego albo nieuprzejmego. Wszystkie stereotypy dotyczące świń są nieprawdziwe. Cierpiące z powodu kiepskiej opinii zwierzaki są w rzeczywistości inteligentnymi stworzeniami o umiarkowanych apetytach, które nawet w połowie nie są tak niechluje, jak chcielibyśmy sądzić.”

Autorka zgłębia całą problematykę szumu wokół domniemanego niechlujstwa i głupoty świnek. I podaje przykład naukowców, którzy nauczyli je grać w gry komputerowe z użyciem joysticka. Małe zwierzątka używały ryjków.

Jest to książka, którą śmiało mogą czytać zarówno dzieci, jak i dorośli. Polecam ją przede wszystkim jako prezent dla najmłodszych pasjonatów przyrody i zwierząt. Dzięki lekturze tej książki w moim umyśle rozjaśniło się wiele, nierozwiązanych dotąd, wątpliwości. Na duży plus zasługuje też samo wydanie. Nie potrafię wyjaśnić dlaczego, ale szczególną uwagę zwracam na obecność tzw. skrzydełek. Ułatwia to mi czytanie i sprawia, że mam wrażenie, iż książka jest dzięki temu bardziej elegancka i to właśnie sprawia mi przyjemność. Ta pozycja ma skrzydełka i lekko usztywnioną okładkę. Miałam także okazję zapoznać się bliżej z inną książką z tej serii. Mowa tu o pozycji „13 rzeczy, które nie mają sensu”. Obie zaskoczyły mnie bardzo pozytywnie. Upatruje teraz poprzednich i kolejnych wydań z tego cyklu. Lubię takie naukowe ciekawostki. One wzbogacają moje życie.

Za lekturę dziękuję Stowarzyszeniu Sztukater oraz Wydawnictwu Literackiemu.

5 komentarzy:

  1. Pomimo ciekawej recenzji podziękuję za tą książkę. Może to nie ten czas - jakoś nie mam na nią ochoty :))

    OdpowiedzUsuń
  2. tetiisheri no niestety ta książka jest specyficzna. Chociaż dużym plusem jest to, że możesz ją czytać "z doskoku":)

    OdpowiedzUsuń
  3. Hmm, już wiem kto podkradł mi taką fajną książkę :D Cieszę się, że warto ją przeczytać, na pewno się za nią rozejrzę :)

    OdpowiedzUsuń
  4. hihihi Dosiak masz rację:) To ja!:)
    Polecam Ci z czystym sumieniem:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Zapowiada się fajna , zabawna i pouczająca lektura. Nie mogę tego przegapić :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...