Etykiety

1.26.2013

Moje życie w Helsinkach - part 1


Większość z Was wie, że ostatnie miesiące spędziłam na wymianie studenckiej w Finlandii. Jakoś jeszcze nie miałam okazji, aby zdać Wam relację z tej niesamowitej i niezapomnianej podróży. Raz na jakiś czas będę zaskakiwała Was kolejnymi zdjęciami oraz porcjami ciekawostek z jednego z najzimniejszych europejskich stolic. Na zdjęciu powyżej widzicie najbardziej znany i reprezentacyjny budynek Helsinek. Jest to Katedra Luterańska zbudowała w stylu neoklasycznym, stojąca na Placu Senackim. Przez okrągły rok obległa jest przez turystów z całego świata. Nie trudno się dziwić, bo robi ogromne wrażenie z racji swoich rozmiarów.

Pojechałam (z mężem) 1 września, bo właśnie wtedy zaczyna się w Helsinkach rok akademicki. Na zdjęciu obok widzicie mnie (nie wiem, czemu jestem  pochylona jak M.Jackson) przed gmachem uczelni, na której studiowałam - University of Helsinki. Z racji zainteresowań i pasji wybrałam kierunek Neuroscience, czyli prościej mówiąc - neurobiologię. Tutaj w Polsce także próbuje swoich sił w Katedrze Neurobiologii, więc nikogo zbytnio ten fakt nie powinien dziwić:) O tym jak wyglądają studia za granicą, napiszę w kolejnych odsłonach.

We wrześniu najcieplejsze dni zaszczycały nas temperaturą oscylującą w okolicach 19 stopni. Przyznam szczerze, że było to dla mnie błogie wybawienie, po tak upalnym lecie. Niestety z czasem bardzo dotkliwie odczułam brak słońca. Mówię tutaj o totalnym braku słońca. O godzinie 9 rano robiło się w miarę jasno i taki stan rzeczy trwał do 14:30-15:30, kiedy to zapadał zmrok. Przepłaciłam to totalnym desynchronizacją swojego zegara dobowego. Spałam po 10-11 godzin i wiecznie chodziłam niewyspana. Jak sobie z tym poradziłam i jak radzą sobie Finowie? Tego także dowiedziecie się z kolejnych postów.

Niestety nie mogę pochwalić się ilością zwiedzonych miejsc i zabytków, bo zwyczajnie nie miałam na to czasu. Oprócz studiowania i obowiązkowych zajęć, odbyłam staż w jednym z tamtejszych laboratoriów medycznych, oznaczając charakterystyczne markery chorobowe w mysich skrawkach mózgowych osobników chorych na Zespół Tourette'a.

Jednak to, co tworzyło niezapomniany klimat, to ludzie mnie otaczający. Poznałam wielu przesympatycznych, życzliwych i kochanych studentów, dzięki którym mój pobyt wzbogacony był także w liczne rozrywki. Ale o tym innym razem. A jest o czym pisać.

Macie jakieś pytania związane z życiem w Helsinkach? Może chcielibyście dowiedzieć się czegoś, co ułatwiłoby Wam planowaną podróż do tego miasta? Czekam na Wasze pytania. Z chęcią odpowiem na wszystkie.

15 komentarzy:

  1. Stanowczo za mało zdjęć! :P Ciekawi mnie Skandynawia, więc z niecierpliwością będę wyczekiwała wpisów o Finlandii :) No i zdjęć! :]

    OdpowiedzUsuń
  2. Konkretntych pytań nie mam, ale z chęcią przeczytam wszystko, co napiszesz :-)
    Taka wymiana studencka to musi być wspaniała przygoda i rewelacyjne doświadczenie!
    Pozdrawiam serdecznie i czekam na więcej :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Muszę przyznać, że wyjazd wręcz zmienił moje życie pod pewnymi względami. Uświadomił mi nasze narodowe wady i pozwolił docenić Polskę:)

      Usuń
  3. Słyszałam, że ludzie w Helsinkach ubierają się dziwnie i dziwnie wyglądają... ;) A wymiany zazdroszczę i jednocześnie podziwiam - badania laboratoryjne z myszami - wow! I w ogóle niezwykle imponujący kierunek studiów. Chylę czoła.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie spotkałam się z dziwnym ubiorem. Jedyne co zauważyłam innego to elegancja starszych Pań. Typowe staruszki są zadbane i pełne życia, a dodatkowo często się uśmiechają.

      Dziękuję za miłe słowa. Dopiero raczkuję w tej dyscyplinie wiedzy, więc wszystko jeszcze przede mną.

      Usuń
    2. Finowie dbają o swoich emerytów... U nich wiek podeszły to czas, kiedy można pożyć, nie to, co u nas - byle do następnej emerytury... W ogóle Finlandia kojarzy mi się z bardzo wysokim standardem życia. No i z dobrą literaturą kryminalną... ;)
      A Twoje raczkowanie jest jeszcze lepsze, bo wszystko jest jeszcze nowe, można się zachwycać i podziwiać. No i, nie wątpię, ostro zakuwać, ale chyba warto. Pozdrawiam

      Usuń
    3. Masz 100% rację. Emeryci są zupełnie inni mentalnie z racji tego,że mają zapewniony byt i dostatek.

      Usuń
  4. Czekam z niecierpliwością na relacje i zdjęcia. Uwielbiam takie opowieści z wymian studenckich. można się wiele ciekawych rzeczy dowiedzieć, więc pisz, pisz kochana, jak Ci tam życie upływało. Swoją drogą-byłam przekonana, że robisz jakieś lingwistyczne studia (nie wiem skąd to przekonanie):)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam nadzieję, że moje opowiastki przypadną Ci do gustu:) Z jednej strony trochę lingwistyki było:) Musiałam uczyć się i zdawać egzaminy po angielsku:)

      Usuń
  5. "Jak sobie z tym poradziłam i jak radzą sobie Finowie? Tego także dowiedziecie się z kolejnych postów." - OOOOoooo, szczegolnie ta druga czesc pierwszego zdania moze byc obiecujaca... a nawet odkrywcza albo... odkrycie na nowo odwiecznego problemu :D
    Rozumiem, ze juz powrocilas do domu? Pozdrowienia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak wróciłam jakiś czas temu:)

      Usuń
    2. Bedziesz wiec pisala z 'perspektywy' :D. Poczytamy :)

      Usuń
  6. Wow... Zazdroszczę pozytywnie wyjazdu:)

    OdpowiedzUsuń
  7. hej , jutro wylatuje do Helsinek do ambasady na pratyki , lece zupelnie sama , moze jest ktos chętny kto chciałby oprowadzic mnie po mieście , pokazać jakies zakątki ?:)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...