"Gucio zaczarowany" Zofia Urbanowska

Rzadko mam do czynienia z lekturami dla maluchów. Ta, zdecydowanie należy do tych, które do końca moich dni zapadną w pamięć i zostanie przekazana potomkom. Zofia Urbanowska w 1884 roku opisała historię leniwego chłopca za karę przemienionego w muchę. Wróżka, dokonująca tych czarów, miała na celu nauczenie go pokory i poszanowania dla pracy najmniejszych stworzeń, chodzących po tej ziemi.

Gucio, jako człowiek pokutujący, ubrany jest w charakterystyczną czerwoną czapeczkę. Na swej drodze napotyka wróble, ptaki, owady, robaki obłe a nawet krety. Zwierzątka udowadniają mu, że wykonują ciężką pracę i tym samym są użyteczne nie tylko dla siebie, ale i dla innych. Bo czymże jest człowiek, który pracuje tylko na swój własny użytek? Albo nie pracuje w ogóle?

Książka jest przepięknie ilustrowana. Jej język znacznie różni się od dzisiejszych historyjek dla najmłodszych. Jest nieco starodawny, przestarzały, ale uważam, że to tylko nadaje jej niebywałego uroku. Bogate opisy przyrody i praw nią rządzących pozwala dzieciakom lepiej ją zrozumieć.

Mądra i pouczająca historia, do której nawiązywał sam Czesław Miłosz, twierdząc, iż mocno zachował ją w pamięci i jako dorosły człowiek często do niej powracał.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Officyna.