Etykiety

6.16.2010

"O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu" Haruki Murakami



"W roku 1982 Haruki Murakami sprzedał jazzowy bar i poświęcił się pisaniu, a chcąc utrzymać się w formie, zaczął biegać. Po roku treningów przebiegł samodzielnie z Aten do Maratonu. Od tamtej pory zaliczył dziesiątki maratonów i kilka triatlonów, pisząc między wyczynami kilkanaście cieszących się ogromnym uznaniem książek. W "O czym mówię…" rozważa wpływ biegania na swoje życie i przede wszystkim na pisarstwo. Książka ta jest po części rejestrem treningów, dziennikiem intymnym, pamiętnikiem z podróży, a po części wspomnieniami. Obejmuje czteromiesięczny okres przygotowań do Maratonu Nowojorskiego z roku 2005. Świat Murakamiego oglądany przez soczewkę biegania jest na zmianę zabawny i otrzeźwiający, radosny i filozoficznie zadumany, ale nade wszystko odkrywczy - zarówno dla tych, którzy biegają i nie czytają książek, jak i dla tych, którzy czytają i nie biegają."

Jak ja mam być obiektywna w stosunku do mojego ukochanego pisarza? Dla mnie książka jest rewelacyjna, chociaż znacznie różni się od jego poprzednich dzieł. Książka ma formę pamiętnika. Pisarz opowiada nam o swojej pasji do biegania. Opisuje dokładnie etapy przygotowania do maratonów, ultramaratonów czy triatlonów. To niesamowite ile jest w stanie znieść człowiek. Jak dużo znaczą dla nas marzenia i brnięcie uparcie do wyznaczonego celu. Ile wyrzeczeń kosztuje osiągnięcie sukcesu. Murakamiego możemy poznać od innej strony. Jako dojrzałego, świadomego życia mężczyznę. Nigdy bym nie przypuszczała, iż prowadzi taki tryb życia. To była dla mnie duża niespodzianka. W książce nie brakuje też ogólnych przesłań życiowych. Co ja mogę Wam więcej powiedzieć? To TRZEBA przeczytać:)

12 komentarzy:

  1. Przymierzam się do Murakamiego od jakiegoś czasu, ale za dużo się o nim mówi, żebym mogła sięgnąć po niego bez wahania. Ale skoro trzeba... ^^. Przeczytam, na pewno.

    OdpowiedzUsuń
  2. Muszę się przyznać, że nic jeszcze Murakamiego nie przeczytałamTwoja recenzja przekonała mnie, że nie tyle chcę, co muszę sięgnąć po jego książkę. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie masz być obiektywna :) :) :)
    A Murakami cały czas przede mną...obiecuję - jak tylko nastąpią wakacje - nadrabiam!

    OdpowiedzUsuń
  4. Koniecznie:) Podobno jak już raz się człowiek zetknie z tym autorem to albo znienawidzi albo pokocha. No chyba warto, wszakże książki są po to, aby wzbudzać emocje:)

    OdpowiedzUsuń
  5. :) należę do tych pierwszych...ponieważ kupiłam 'prawie' całą kolekcję bo była cenowa okazja to jednak szykuję się do jego następnej powieści..przeczytałam Norwegian Wood ..serdeczności.A.

    OdpowiedzUsuń
  6. Jakoś nie zawracałam sobie głowy tą książką, ale skoro piszesz, że trzeba przeczytać:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Kupiłam ją dzisiaj :D Niedługo również przeczytam :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Pchełka "Norwegian Wood" to moja pierwsza książką Murakamiego, od której wszystko się zaczęło.
    Sara skoro tak napisałam, nie masz wyjścia:)
    Futbolowa widzisz jak dobrze się zlożyło?

    OdpowiedzUsuń
  9. Teraz, gdy już pokonałam pierwsze koty za płoty, z pewnością przeczytam i tę książkę. ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Zastanawiam się ;P Może przeczytam. Zapraszam do mnie ;D [www.ksiazki-meme.blogspot.com]

    OdpowiedzUsuń
  11. Dominika nie może być inaczej:)
    Meme z przyjemnością do Ciebie zajrzę:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Norwegian Wood była tą pierwszą i wiem, że będą następne :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...