"Dan in Real Life" (2007)

Kolejny dowód na to, jak ułomne tłumaczenie tytułu filmu może wpłynąć na jej postrzeganie przez widzów. "Ja Cie kocham a Ty z nim" - bo taki jest polski tytuł, (o zgrozo!) przywołuje mi na myśl jakąś kolejną, kiepską, amerykańską komedię o ckliwej miłości. Co gorsza nawiązuje do starszej produkcji z gatunku komedii romantycznej o dość podobnym tytule. Nic bardziej mylnego. Oba te filmy niewiele maja ze sobą wspólnego.

Dzięki zrecenzowanej niżej książce, postanowiłam zmierzyć się z "Dan in Real Life". Stanąć z nim oko w oko. I co? Dawno nie widziałam tak dobrego, ciepłego i zabawnego filmu. Mój mąż również był bardzo pozytywnie zaskoczony i przyznał, że warto było poświęcić na jego obejrzenie te 90 minut.

Historia ojca (trochę gapy, nieśmiałego, ciamajdy, ale też kochającego i wrażliwego), który po śmierci swojej żony samotnie wychowuje trójkę córek. Na co dzień pracuje w dziale porad psychologicznych w gazecie i cieszy się dzięki temu dość dużą popularnością i sympatią. Jednakże okazuje się, że sam nie do końca potrafi panować nad swoim życiem. Ba! W pewnej chwili zauważa, że nie ma tak dobrego kontaktu z pociechami, jaki chciałby mieć. Pewnego dnia wyjeżdżają na zjazd rodziny i Dan w księgarni poznaje uroczą Marie. Jak wielkie jest jego zdziwienie, kiedy okazuje się... że to narzeczona jego brata. Oczywiście wynikną z tego pewne komplikacje a finał okaże się... no właśnie... oglądajcie! ;)

Błagam Was, nie oceniajcie filmu po tytule. Ta ciepła komedia obyczajowa ukazuje, według mnie, przede wszystkim wartości rodzinne takie jak zaufanie, oddanie, szacunek i bliskość. Wynika z niego jasno, że rodzina jest najważniejsza, mamy ją tylko jedną i musimy o nią dbać, słuchać i pomagać jej. Cudowny film. Polecam:)