Etykiety

1.21.2015

"Portret damy" Henry James


"Nic jej w tym okresie nie cieszyło, nic nie mogło sprawić przyjemności kobiecie, która odkryła, że zmarnowała życie"

Twarda oprawa, prawie 900 stron codziennego taszczenia do pracy i z powrotem, godziny spędzone na wgryzaniu się w lekturę - było warto.

Tłem "Portretu damy" jest epoka wiktoriańska, a jej akcja toczy się na przestrzeni kilku lat w Stanach Zjednoczonych, Anglii i we Włoszech. Tytułową damą jest wyjątkowo inteligentna, ambitna i piękna Isabel, która z racji bardzo młodego wieku nie zasmakowała jeszcze w "wielkim świecie". Jej szansą staje się wizyta zamożnej ciotki Touchett, która proponuje dziewczynie pobyt w swej posiadłości, poznanie śmietanki towarzyskiej i wejście na salony jako dama. Isabel jednak nie w głowie bogaci amanci, strojne suknie, klejnoty i konwenanse dworu. Jej marzeniem jest podróżowanie, zwiedzanie i poznawanie świata oraz obcowanie z inteligentnymi ludźmi. Priorytetem dla dziewczyny staje się niezależność i wyjście spoza sztywne ramy ówczesnego wizerunku młodej kobiety. Z pełną premedytacją odrzuca zaloty bogatych i dobrze sytuowanych adoratorów. Nie jest to podyktowane brakiem sympatii do mężczyzn, lecz chęcią życia poza schematem. Nie chce żyć jako utrzymanka, kobieta, która zawdzięcza status społeczny swemu mężowi. Kiedy umierający wuj Touchett przepisuje jej w spadku spory majątek, Isabel staje przed wielką szansą. Ma w końcu możliwość podróżowania i spełniania własnych pragnień. Jej znajoma - madame Merle - poznaje dziewczynę z ubogim wdowcem. Gilbert Osmond od lat żyje samotnie wraz ze swoją nastoletnią córką, którą stara się trzymać pod kloszem, aby w jego mniemaniu, ochronić ją przed zgorszeniem i zapewnić świetlaną przyszłość. Isabel będąc całkowicie niezależną, przyjmuje oświadczyny Gilberta i wielkim uczuciem obdarza jego córkę Pansy. Nie zdaje sobie sprawy, że otworzyła przysłowiową puszkę Pandory, a jej związek był okrutną intrygą, która ostatecznie zrujnuje jej życie.

Henry James wydał "Portret damy" w 1881 roku, zaraz po "Europejczykach" i "Daisy Miller". Bez wątpienia był doskonałym obserwatorem społeczeństwa, ponieważ bardzo precyzyjne nakreślił obraz psychologiczny swoich postaci i uczynił je wyjątkowo "żywymi".

Pióro Henry'ego Jamesa jest wyjątkowo subtelne i znakomicie oddaje emocje głównych bohaterów. Cudowny styl autora sprawia, że lektura książki jest czasem wyjątkowym. Pełnym zachwytu nad pięknem języka. Gorąco polecam.

Za lekturę dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka, od którego otrzymałam egzemplarz.



6 komentarzy:

  1. Od bardzo dawna chciałam przeczytać tę klasyczną powieść. Nie wiedziałam o wznowieniu Prószyńskiego. Zachęcasz bardzo, więc dorzucam do kilometrowej listy "chcę przeczytać bardziej" ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ładne wydanie. Nabyłam sobie niedawno wcześniejsze i może w lutym będę czytać.
    Oglądałam film... świetny.

    OdpowiedzUsuń
  3. Film dobry, książka jeszcze lepsza

    OdpowiedzUsuń
  4. Cytat daje po głowie :S
    Chętnie przeczytam, zapowiada się intrygująco, chociaż też gorzko i smutno, ale trudno.

    OdpowiedzUsuń
  5. Dziękuję za przybliżenie książki.

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...